Rouwverwerking bij kinderen en jongeren.
Kinderen rouwen ook, net als volwassenen. Heel jonge kinderen voelen de sfeer en reageren daar op. Bij kinderen is het denkproces nog niet volledig ontwikkeld daarom begrijpen ze bepaalde dingen nog niet.
Ook kunnen ze denken dat ze mede schuldig zijn aan het ziek worden, scheiding of overlijden. Het kan belangrijk zijn voor de ontwikkeling dat kinderen en gezinnen verliesbegeleiding of rouwbegeleiding krijgen. De begeleiding is natuurlijk op het niveau van het kind afgestemd.
Kinderen kunnen explosief reageren, of zijn juist heel stil. Ze hebben minder controle over hun gevoelens dan volwassenen. Ook houden ze rekening met hun ouder(s) en willen ze hun verdriet soms niet laten zien. Het is belangrijk om ze goed te informeren, voor te bereiden, te betrekken in wat er gaat gebeuren. Alles voor hen is nieuw. Vertrouwdheden kunnen wegvallen, de sfeer is veranderd, dat maakt ze onzeker.
Kinderen rouwen in stukjes, iedere keer als ze weer iets begrijpen rouwen ze opnieuw. Rouw vraagt veel energie, ze zijn vaak erg moe en hebben weinig concentratie. Ze kunnen rouw uitstellen, maar komen dit dan tegen ( dikwijls zeer heftig) in de puberteit of als ze volwassen zijn. Het is van groot belang om hier aandacht voor te hebben en hulp te zoeken.
Pubers proberen los te komen van het gezin. Ze hebben meer interactie met vrienden. Als er in deze fase van hun leven ernstige ziekte, overlijden zich voordoet is dit dikwijls heel moeilijk voor hen.
Pubers vinden het erg lastig om (gepaste) emoties te tonen, ze willen bij de vriendengroep horen, niet een buitenbeentje zijn, niet opvallen. Naast hormoonontwikkeling, lichamelijke verandering, verandering van school komt daar het verlies van vertrouwen, verlies van gezondheid, van het leven nog bij.
Voor pubers, jongeren is het vaak belangrijk om verlies te mogen delen. Verliesbegeleiding en rouwverwerking is belangrijk om nieuwe verbindingen aan te kunnen gaan. Dit kan individueel of in een lotgenotengroep.
Ieder kind krijgt te maken met verlies en rouw. 90% van een twaalf jarige heeft een ernstige verliessituatie meegemaakt. Verlies verdient aandacht, verlies kent vele gezichten.
In de klas of in de school kan het voorkomen dat een kind, een leerkracht ernstig ziek wordt of komt te overlijden. Dit is een zeer hectische gebeurtenis, naast verlies en rouw kan het onveiligheid geven bij kinderen, jongeren en personeel.
Als leerkracht heb je verdriet en rouw en raakt het je eigen rouw, die je eerder hebt opgedaan. Verliesbegeleiding en rouwverwerking is zeer belangrijk om door te kunnen gaan.
“kinderen zijn enorm veerkrachtig, tegelijkertijd zijn ze enorm kwetsbaar”
Verlies vraagt veel van concentratie, ook van kinderen. Rouwverwerking is belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen.
In de basisscholing wordt de impact van een verlies besproken en gedeeld. Naast theorie krijg je veel praktische handvatten, werkvormen en inzicht in gedrag. Ook is er ruimte voor het bespreken van casussen.
Verlies kent vele gezichten.
Een verhuizing, scheiding van ouders, de dood van een geliefd huisdier, ziekte en overlijden binnen het gezin of de familie, adoptie, huiselijk geweld, uithuisplaatsing, etc.
De impact op de ontwikkeling van een kind en jongere kan erg groot zijn. In de scholing leer je wat dit met een kind kan doen en hoe rouw uit in verschillende leeftijden. Je krijgt handvatten om kinderen, jongeren en gezinnen hierin te begeleiden en wat je als leerkracht wel en juist niet moet doen.
Verlies is ingrijpend en kan bepalend zijn voor je leven. 90% van de twaalfjarigen heeft al een verlies meegemaakt. Verlies verdient aandacht!
Als kinder-, jongeren- of gezinscoach en als leerkracht of docent is het waardevol om hier kennis van te hebben, zodat je signalen kunt herkennen en, waar mogelijk, passende ondersteuning kunt geven.
Inhoud:
|